ستارگان دوکوهه

 

اسارت در زندگی غمبارترین اسارتی است که می شود با آن مفهوم رهایی را فهمید .

دیر زمانیست که اسیر این اسارتم 

امشب باز هم از درون سلول تاریک و سرد خود اسارت را فریاد می زنم .

وقتی به آسمان پر ستاره  نگاه میکنم پریشان تر از همیشه آزادی را می خوانم

امید وارانه اما مضطرب با تمام وجود آزادی را می خوانم.

اما عشق خنده کنان به بی سوادی من  اشاره کرد .

ای عشق ! حسرت زیباست؟ 

نمی دانم چه وقت از اسارت دنیا رها می شوم  و به معشوق خود میرسم ؟

میدانم

میدانم که باید خریدار شود .

باید متاعی  ارزشمند به بازار برد .

اما حیف و هزاران حیف که به اسارت دنیا درآمده ام و متاعم خریداری ندارد.

امشب در آسمان ستاره ای درخشید و پرسید میمانی یا می آیی؟

گفتم هنوز بار سفر نبسته ام .

گفت پس نمی توانی . .....